Չնայած այս ամենը ինչ գրում եմ երգի հետ կապ չունի, բայց գրել եմ,, Չեմ կարող չգրեմ,,ներվայնացած եմ ինչքան կարելի է, դրել ու թմբկահարում են ք, որոշել էի այսպես նյութեր չգրեմ բլոգումս, բայց էլ չդիմացա: Քանի կար բոլորը <ՈՒր է իմ տղամարդը> հեռուսասերիալի դերասանուհի ԱՆԺԵԼԱՅից էին կպել, նրա մերկ լուսանկարներից, Հայաստանում էլ բլոգ, էլ կայք էլ թերթ չմնաց, որ չգրեր, չբարձրաձայներ: Հետո էլ <կպան> Անի Երանյանից բոլորը ընկած փնտրում են դերասանուհու լուսանկարները, հիմա էլ երգչուհի /չգիտեմ ով ա, որտեղից ա,,,/ Աննա Կարապետյանի մերկ ֆոտոշարքն է ակտիվ քննարկումների պատճառ է դարձել: Ինչքան կարելի է,,, ախր,, ձեր ինչ գործնա,, էէէէէ,, չեմ հասկանում,,, լրագրող են,, բլոգեր են ,, դրել ինչի մասին են գրում,, քիչ գրելու բան կա,,, սենսացիայի ծարավ կա,, հերիքա,, ինձ չի հետաքրքրում, ով է մերկացել,, ով է: Ես չեմ նայում Ուր է իմ տղամարդը,,, չեմ ուզում վայ.... ձեր անօգուտ անիմաստ հոդվածները ինձ պետք չի,,,Ինչքան կարելի է, դրել ու թմբկահարում ենք անկարեւորը, կարեւորը անտեսելով,,,
Չնայած այս ամենը ինչ գրում եմ երգի հետ կապ չունի, բայց գրել եմ,, Չեմ կարող չգրեմ,,ներվայնացած եմ ինչքան կարելի է, դրել ու թմբկահարում են ք, որոշել էի այսպես նյութեր չգրեմ բլոգումս, բայց էլ չդիմացա: Քանի կար բոլորը <ՈՒր է իմ տղամարդը> հեռուսասերիալի դերասանուհի ԱՆԺԵԼԱՅից էին կպել, նրա մերկ լուսանկարներից, Հայաստանում էլ բլոգ, էլ կայք էլ թերթ չմնաց, որ չգրեր, չբարձրաձայներ: Հետո էլ <կպան> Անի Երանյանից բոլորը ընկած փնտրում են դերասանուհու լուսանկարները, հիմա էլ երգչուհի /չգիտեմ ով ա, որտեղից ա,,,/ Աննա Կարապետյանի մերկ ֆոտոշարքն է ակտիվ քննարկումների պատճառ է դարձել: Ինչքան կարելի է,,, ախր,, ձեր ինչ գործնա,, էէէէէ,, չեմ հասկանում,,, լրագրող են,, բլոգեր են ,, դրել ինչի մասին են գրում,, քիչ գրելու բան կա,,, սենսացիայի ծարավ կա,, հերիքա,, ինձ չի հետաքրքրում, ով է մերկացել,, ով է: Ես չեմ նայում Ուր է իմ տղամարդը,,, չեմ ուզում վայ.... ձեր անօգուտ անիմաստ հոդվածները ինձ պետք չի,,,
ԱՌԱՋԻՆ ՔԱՅԼԵՐ
Իմ առաջին հոդվածը, որ տպագրվեց: Վերջներ կրպակում ինչքան թերթ կար գնել էի...Չնայած դեռ փոքր էի, բայց մեծ-մեծ բաներից էի խոսում :Ճ
Þ³µ³Ãí³ ·ñ»Ã» µáÉáñ ûñ»ñÇÝ Ñ³ÛÏ³Ï³Ý »Ï»Õ»óÇÝ»ñáõÙ ¹áõù Ïï»ëÝ»ù µ³½Ù³ÃÇí ѳñë³ÝÛ³ó ѳݹ»ëÝ»ñ: ºñç³ÝÇÏ Ýáñ³åë³ÏÝ»ñÁ ϳ½ÙáõÙ »Ý ÁÝï³ÝÇù` µ³ñÓñ³·áã ³Ûá ³ë»Éáí: ÂíáõÙ ¿` ³ÙáõëÝáõÃÛ³Ý ÑÇÙùáõÙ å»ïù ¿ ¹ñí»Ý ë»ñÁ, ÷áËÁÙµéÝáõÙÁ: ²ÙáõëÝáõÃÛáõÝÁ §¹ñ³Ï³Ý »õ µ³ó³ë³Ï³Ý¦ ÉÇóù»ñÇ Ñ³Ý¹ÇåáõÙ ¿, áñÇÝ Ñ³çáñ¹áõÙ »Ý ϳÛͳÏÝ áõ ³ÙåñáåÁ, áñÁ å³ñï³¹Çñ »ñ»õáõÛà ¿ ³Ùáõëݳó³Í ½áõÛ·»ñÇ Ñ³Ù³ñ: ²Û¹ å³ï׳éáí ݳ˳³ÙáõëÝ³Ï³Ý ßñç³ÝÁ ËÇëï ï³ñµ»ñíáõÙ ¿ Ñ»ï³ÙáõëÝ³Ï³Ý ßñç³ÝÇó: ²é³çÇÝ ßñç³Ýáõ٠ϳ°Ù ѳϳëáõÃÛáõÝÝ»ñ ã»Ý ÉÇÝáõÙ, ϳ°Ù ѳëÝáõÙ »Ý Ýí³½³·áõÛÝÇ: ÆëÏ Ñ»ï³ÙáõëÝ³Ï³Ý ßñç³ÝáõÙ ëÝÏÇ å»ë ëÏëáõÙ »Ý ³×»É Ù»Í áõ ÷áùñ ѳϳëáõÃÛáõÝÝ»ñÁ, áñáÝó å³ï׳éÝ»ñÁ µ³½Ù³½³Ý »Ý` ëáódzɳϳÝ, ù³Õ³ù³Ï³Ý, ·»Õ³·Çï³Ï³Ý, ïÝï»ë³Ï³Ý, µ³ñáÛ³Ï³Ý »õ ³ÛÉÝ: ²Û¹ Å³Ù³Ý³Ï Ç Ñ³Ûï ¿ ·³ÉÇë µ³í³Ï³ÝÇÝ ÏÝ×éáï ÙÇ ËݹÇñ` ÇÝùݳѳëï³ïÙ³Ý, ³ÛëÇÝùÝ` Éǹ»ñáõÃÛ³Ý, ³é³çÝáñ¹ ÉÇÝ»Éáõ ËݹÇñÁ: È³í³·áõÛÝ ÁÝï³ÝÇùÝ»ñáõÙ (ѳٳӳÛÝ ùñÇëïáÝ»³Ï³Ý »ñ¹Ù³Ý` î»ñ »ë…Ðݳ½³Ý¹ »ë…) Ûáõñ³ù³ÝãÛáõñÁ ·ñ³íáõÙ ¿ Çñ ï»ÕÁ. ×ßÙ³ñÇï í»ñÉáõÍáÕ ïÕ³Ù³ñ¹ÇÏ (ß³ï ùÇã Ãíáí) »õ ×ßÙ³ñÇï í»ñÉáõÍáÕ Ï³Ý³Ûù (ß³ï ùÇã) Çñ³ñ Ýϳïٳٵ å³Ñå³ÝáõÙ »Ý ѳí³ë³ñáõÃÛ³Ý Ýß³Ý: êË³É í»ñÉáõÍáÕ ÏáÕÙ»ñÝ ûñ»óûñ ³í»É³óÝáõÙ »Ý Çñ»Ýó áõë»ñÇ µ»éÁ: ²Ù»Ý Ù³ñ¹áõ Ù»ç µÝ³íáñí³Í ¿ §»ëÁ¦` ¿·áÝ, áñÁ Ù³ñ¹áõ Ý»ñ³ß˳ñÑÇ ³Ù»Ý³Ñ½áñ, ³Ù»Ý³¹Åí³ñ Ïé»ÉÇ (×ÏíáÕ) áõÅÝ ¿: Æñ³ñ ãѳëϳóáÕ ³ÙáõëÇÝÝ»ñÇ ßñç³ÝáõÙ ëÏëíáõÙ ¿ å³Ûù³ñ ÇÝùݳѳëï³ïÙ³Ý Ñ³Ù³ñ: Úáõñ³ù³ÝãÛáõñÁ å³Ûù³ñáõÙ ¿ Çñ Ó»õáí, Çñ ³ñÛ³Ý Ã»É³¹ñ³Ýùáí »õ Çñ å³ï׳鳵³ÝáõÃÛ³Ùµ` ϳåí³Í ïíÛ³É »ñ»õáõÛÃÇ, ѳñóÇ ëË³É Ï³Ù ×Çßï ÉÇÝ»Éáõ Ñ»ï (ëáõµÛ»ÏïÇí): ²ÕçÇÏÝ»ñÁ (³å³·³ ϳݳÛù) ³Û¹ å³Ûù³ñÇ Ù»ç »Ý ÙïÝáõÙ ³í»ÉÇ Ý³Ë³å³ïñ³ëïí³Í, ù³Ý ïճݻñÁ (³å³·³ ³ÙáõëÇÝÝ»ñÁ): º°í ³ÕçÇÏÝ»ñÁ, »°õ ïճݻñÁ ³ÙáõëݳÝáõÙ »Ý µÝáõÃÛ³Ý Ã»É³¹ñ³Ýùáí, Ýñ³ å³Ñ³Ýçáí: λÝë³µ³Ý³Ï³Ý ³Û¹ å³Ñ³ÝçÇ Ýå³ï³ÏÝ ¿ í»ñ³ñï³¹ñ»É Çñ ÝٳݳÏÇÝ: ²Û¹å»ë ¿ µáÉáñ ϻݹ³ÝÇ ûñ·³ÝǽÙÝ»ñÇ Ùáï: ػͳٳëÝáõÃÛáõÝÝ ³ÙáõëݳݳÉáí Çñ ³Û¹ ³ñ³ñùÁ µË»óÝáõÙ ¿ ëÇñá å³Ñ³ÝçÇó. ¹³ ³ÛÝ ¹»åùáõÙ, »ñµ ³ÛÝ ëñïÇ Ã»Ã»õ³ÏÇ §½µáë³Ýù¦ ϳñáÕ ¿ ÉÇÝ»É: â³ÙáõëݳݳÉáí §½ï³ñÛáõÝ ëÇñᦠѻÝùÇ íñ³` ³ÙáõëݳóáÕÝ»ñÁ ¹ñ³Ýáí ³í»É³óÝáõÙ »Ý ³ÙáõëݳÉáõÍíáÕÝ»ñÇ Ï³Ù ³ÙáõëÝáõÃÛáõÝÇó ѳ×áõÛù ãëï³óáÕÝ»ñÇ ß³ñùÁ: ²ß˳ñÑÁ ÉÇ ¿ ѳϳ¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñáí. ³ëÇÙÇÉÛ³ódz-¹ÇëÇÙÇÉÛ³ódz, Ó·áõÙ-í³ÝáõÙ, Ï»ÝïñáݳÓÇ· áõÅ-Ï»ÝïñáݳËáõÛë áõÅ, ųé³Ý·³Ï³ÝáõÃÛáõÝ-÷á÷á˳ϳÝáõÃÛáõÝ, ³Ûá-áã, ·Çß»ñ-ó»ñ»Ï, ë»ñ-³ï»ÉáõÃÛáõÝ… ÏÇÝ-ïÕ³Ù³ñ¹: ²Ûë »õ ÝٳݳïÇå ѳϳ¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñÁ Ùßï³Ï³Ý »Ý, ѳí»ñųϳÝ: ²é³Ýó Ù»ÏÇ ÙÛáõëÁ ·áÛáõÃÛáõÝ áõÝ»Ý³É ãÇ Ï³ñáÕ, µ³Ûó ÙdzëÇÝ ÉÇÝ»Éáí` ÙÇßï å³Ûù³ñÇ Ù»ç »Ý: ²Û¹å»ë »Ý Ýñ³Ýù` ÏÇÝÝ áõ ïÕ³Ù³ñ¹Á` áñå»ë ½áõÛ·: ´Ý³Ï³Ý ³Ûë ѳϳ¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñÇÝ ·áõÙ³ñíáõÙ »Ý ³ÛÉ Ñ³Ï³¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñ, »õ ³ÙáõëÝ³Ï³Ý ÏÛ³ÝùÝ ³ÝóÝáõÙ ¿ µ³½Ù³ÃÇí ËáõûñÇ ÙÇçáí: гϳëáõÃÛáõÝÝ»ñÇ §×Çñ³ÝÝ»ñǦ Ù»ç ·ïÝíáÕ ³ÙáõëÇÝÝ»ñÇ ÷ñÏáõÃÛ³Ý Ñ³Ù³ñ ˳ñÇëË Ï³ñáÕ »Ý ͳé³Û»É Ë»ÉùÁ, ×ßÙ³ñÇï ÇÝùݳí»ñÉáõÍáõÃÛáõÝÁ, Éǹ»ñáõÃÛáõÝÁ, ¹ÇÙ³óÇÝÇ Ñá·ÇÝ ÙïÝ»Éáõ ϳñáÕáõÃÛáõÝÁ, ×ßÙ³ñÇï áõ ã×»ñÙ³Ï³Í ³í³Ý¹áõÃÛáõÝÁ, ѳßïí»Éáõ ϳñáÕáõÃÛáõÝÁ, ë»é³ÛÇÝ ³ÏïÇíáõÃÛáõÝÁ »õ ³ÛÉÝ:
ֳݳå³ñÑÝ»ñ, áñáÝù »ñ»ëå³ïÙ³Ý Ï³ñÇù áõݻ݅
Þ³µ³Ãí³ ·ñ»Ã» µáÉáñ ûñ»ñÇÝ Ñ³ÛÏ³Ï³Ý »Ï»Õ»óÇÝ»ñáõÙ ¹áõù Ïï»ëÝ»ù µ³½Ù³ÃÇí ѳñë³ÝÛ³ó ѳݹ»ëÝ»ñ: ºñç³ÝÇÏ Ýáñ³åë³ÏÝ»ñÁ ϳ½ÙáõÙ »Ý ÁÝï³ÝÇù` µ³ñÓñ³·áã ³Ûá ³ë»Éáí: ÂíáõÙ ¿` ³ÙáõëÝáõÃÛ³Ý ÑÇÙùáõÙ å»ïù ¿ ¹ñí»Ý ë»ñÁ, ÷áËÁÙµéÝáõÙÁ: ²ÙáõëÝáõÃÛáõÝÁ §¹ñ³Ï³Ý »õ µ³ó³ë³Ï³Ý¦ ÉÇóù»ñÇ Ñ³Ý¹ÇåáõÙ ¿, áñÇÝ Ñ³çáñ¹áõÙ »Ý ϳÛͳÏÝ áõ ³ÙåñáåÁ, áñÁ å³ñï³¹Çñ »ñ»õáõÛà ¿ ³Ùáõëݳó³Í ½áõÛ·»ñÇ Ñ³Ù³ñ: ²Û¹ å³ï׳éáí ݳ˳³ÙáõëÝ³Ï³Ý ßñç³ÝÁ ËÇëï ï³ñµ»ñíáõÙ ¿ Ñ»ï³ÙáõëÝ³Ï³Ý ßñç³ÝÇó: ²é³çÇÝ ßñç³Ýáõ٠ϳ°Ù ѳϳëáõÃÛáõÝÝ»ñ ã»Ý ÉÇÝáõÙ, ϳ°Ù ѳëÝáõÙ »Ý Ýí³½³·áõÛÝÇ: ÆëÏ Ñ»ï³ÙáõëÝ³Ï³Ý ßñç³ÝáõÙ ëÝÏÇ å»ë ëÏëáõÙ »Ý ³×»É Ù»Í áõ ÷áùñ ѳϳëáõÃÛáõÝÝ»ñÁ, áñáÝó å³ï׳éÝ»ñÁ µ³½Ù³½³Ý »Ý` ëáódzɳϳÝ, ù³Õ³ù³Ï³Ý, ·»Õ³·Çï³Ï³Ý, ïÝï»ë³Ï³Ý, µ³ñáÛ³Ï³Ý »õ ³ÛÉÝ: ²Û¹ Å³Ù³Ý³Ï Ç Ñ³Ûï ¿ ·³ÉÇë µ³í³Ï³ÝÇÝ ÏÝ×éáï ÙÇ ËݹÇñ` ÇÝùݳѳëï³ïÙ³Ý, ³ÛëÇÝùÝ` Éǹ»ñáõÃÛ³Ý, ³é³çÝáñ¹ ÉÇÝ»Éáõ ËݹÇñÁ: È³í³·áõÛÝ ÁÝï³ÝÇùÝ»ñáõÙ (ѳٳӳÛÝ ùñÇëïáÝ»³Ï³Ý »ñ¹Ù³Ý` î»ñ »ë…Ðݳ½³Ý¹ »ë…) Ûáõñ³ù³ÝãÛáõñÁ ·ñ³íáõÙ ¿ Çñ ï»ÕÁ. ×ßÙ³ñÇï í»ñÉáõÍáÕ ïÕ³Ù³ñ¹ÇÏ (ß³ï ùÇã Ãíáí) »õ ×ßÙ³ñÇï í»ñÉáõÍáÕ Ï³Ý³Ûù (ß³ï ùÇã) Çñ³ñ Ýϳïٳٵ å³Ñå³ÝáõÙ »Ý ѳí³ë³ñáõÃÛ³Ý Ýß³Ý: êË³É í»ñÉáõÍáÕ ÏáÕÙ»ñÝ ûñ»óûñ ³í»É³óÝáõÙ »Ý Çñ»Ýó áõë»ñÇ µ»éÁ: ²Ù»Ý Ù³ñ¹áõ Ù»ç µÝ³íáñí³Í ¿ §»ëÁ¦` ¿·áÝ, áñÁ Ù³ñ¹áõ Ý»ñ³ß˳ñÑÇ ³Ù»Ý³Ñ½áñ, ³Ù»Ý³¹Åí³ñ Ïé»ÉÇ (×ÏíáÕ) áõÅÝ ¿: Æñ³ñ ãѳëϳóáÕ ³ÙáõëÇÝÝ»ñÇ ßñç³ÝáõÙ ëÏëíáõÙ ¿ å³Ûù³ñ ÇÝùݳѳëï³ïÙ³Ý Ñ³Ù³ñ: Úáõñ³ù³ÝãÛáõñÁ å³Ûù³ñáõÙ ¿ Çñ Ó»õáí, Çñ ³ñÛ³Ý Ã»É³¹ñ³Ýùáí »õ Çñ å³ï׳鳵³ÝáõÃÛ³Ùµ` ϳåí³Í ïíÛ³É »ñ»õáõÛÃÇ, ѳñóÇ ëË³É Ï³Ù ×Çßï ÉÇÝ»Éáõ Ñ»ï (ëáõµÛ»ÏïÇí): ²ÕçÇÏÝ»ñÁ (³å³·³ ϳݳÛù) ³Û¹ å³Ûù³ñÇ Ù»ç »Ý ÙïÝáõÙ ³í»ÉÇ Ý³Ë³å³ïñ³ëïí³Í, ù³Ý ïճݻñÁ (³å³·³ ³ÙáõëÇÝÝ»ñÁ): º°í ³ÕçÇÏÝ»ñÁ, »°õ ïճݻñÁ ³ÙáõëݳÝáõÙ »Ý µÝáõÃÛ³Ý Ã»É³¹ñ³Ýùáí, Ýñ³ å³Ñ³Ýçáí: λÝë³µ³Ý³Ï³Ý ³Û¹ å³Ñ³ÝçÇ Ýå³ï³ÏÝ ¿ í»ñ³ñï³¹ñ»É Çñ ÝٳݳÏÇÝ: ²Û¹å»ë ¿ µáÉáñ ϻݹ³ÝÇ ûñ·³ÝǽÙÝ»ñÇ Ùáï: ػͳٳëÝáõÃÛáõÝÝ ³ÙáõëݳݳÉáí Çñ ³Û¹ ³ñ³ñùÁ µË»óÝáõÙ ¿ ëÇñá å³Ñ³ÝçÇó. ¹³ ³ÛÝ ¹»åùáõÙ, »ñµ ³ÛÝ ëñïÇ Ã»Ã»õ³ÏÇ §½µáë³Ýù¦ ϳñáÕ ¿ ÉÇÝ»É: â³ÙáõëݳݳÉáí §½ï³ñÛáõÝ ëÇñᦠѻÝùÇ íñ³` ³ÙáõëݳóáÕÝ»ñÁ ¹ñ³Ýáí ³í»É³óÝáõÙ »Ý ³ÙáõëݳÉáõÍíáÕÝ»ñÇ Ï³Ù ³ÙáõëÝáõÃÛáõÝÇó ѳ×áõÛù ãëï³óáÕÝ»ñÇ ß³ñùÁ: ²ß˳ñÑÁ ÉÇ ¿ ѳϳ¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñáí. ³ëÇÙÇÉÛ³ódz-¹ÇëÇÙÇÉÛ³ódz, Ó·áõÙ-í³ÝáõÙ, Ï»ÝïñáݳÓÇ· áõÅ-Ï»ÝïñáݳËáõÛë áõÅ, ųé³Ý·³Ï³ÝáõÃÛáõÝ-÷á÷á˳ϳÝáõÃÛáõÝ, ³Ûá-áã, ·Çß»ñ-ó»ñ»Ï, ë»ñ-³ï»ÉáõÃÛáõÝ… ÏÇÝ-ïÕ³Ù³ñ¹: ²Ûë »õ ÝٳݳïÇå ѳϳ¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñÁ Ùßï³Ï³Ý »Ý, ѳí»ñųϳÝ: ²é³Ýó Ù»ÏÇ ÙÛáõëÁ ·áÛáõÃÛáõÝ áõÝ»Ý³É ãÇ Ï³ñáÕ, µ³Ûó ÙdzëÇÝ ÉÇÝ»Éáí` ÙÇßï å³Ûù³ñÇ Ù»ç »Ý: ²Û¹å»ë »Ý Ýñ³Ýù` ÏÇÝÝ áõ ïÕ³Ù³ñ¹Á` áñå»ë ½áõÛ·: ´Ý³Ï³Ý ³Ûë ѳϳ¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñÇÝ ·áõÙ³ñíáõÙ »Ý ³ÛÉ Ñ³Ï³¹ñáõÃÛáõÝÝ»ñ, »õ ³ÙáõëÝ³Ï³Ý ÏÛ³ÝùÝ ³ÝóÝáõÙ ¿ µ³½Ù³ÃÇí ËáõûñÇ ÙÇçáí: гϳëáõÃÛáõÝÝ»ñÇ §×Çñ³ÝÝ»ñǦ Ù»ç ·ïÝíáÕ ³ÙáõëÇÝÝ»ñÇ ÷ñÏáõÃÛ³Ý Ñ³Ù³ñ ˳ñÇëË Ï³ñáÕ »Ý ͳé³Û»É Ë»ÉùÁ, ×ßÙ³ñÇï ÇÝùݳí»ñÉáõÍáõÃÛáõÝÁ, Éǹ»ñáõÃÛáõÝÁ, ¹ÇÙ³óÇÝÇ Ñá·ÇÝ ÙïÝ»Éáõ ϳñáÕáõÃÛáõÝÁ, ×ßÙ³ñÇï áõ ã×»ñÙ³Ï³Í ³í³Ý¹áõÃÛáõÝÁ, ѳßïí»Éáõ ϳñáÕáõÃÛáõÝÁ, ë»é³ÛÇÝ ³ÏïÇíáõÃÛáõÝÁ »õ ³ÛÉÝ:
ԱՄԱՆՈՐ, ԱՄԱՆՈՐ :)))
Ցանկանում եք շնորհավորել Ձեր մտերիմներին գեղեցիկ նկարներ, բացիկներ ուղարկել, կամ ուղակի մի քիչ զվարճանալ ու ցրվել, ապա փնտրեք այստեղ`
http://www.shtuka.biz/s_novim_godom.html : Եվ հիշեք, որ Ամանորին հրաշքներ լինում են, ինչքան էլ չհավատանք դրանց...
http://www.shtuka.biz/s_novim_godom.html : Եվ հիշեք, որ Ամանորին հրաշքներ լինում են, ինչքան էլ չհավատանք դրանց...
Ամենահաճախ տրվող հարց ու պատասխան
-Պալոմա իսպաներեն բառ է նշանակում է Աղավնի, իսկ Աղավնին խաղաղության խորհրդանիշն է,
Քանի որ ծնողներս, ավելի դիպուկ եւ հետաքրքիր անուն չգտան ինձ համար այդպես էլ անվանեցին` Աղավնի:
Աղավնի ,,անխաղաղ հոգով,,, սակայն, խաղաղ երազանքերով....
Հուսով եմ, այս բլոգը ձեզ խաղաղություն կբերի:
-Ինչու եմ գրում?
-Որ հոգիս խաղաղվի, ախր ես էլ խաղաղության կարիք ունեմ, ինչպես օդի, ջրի, հացի...սիրո...
ԱՆՁՐևՈՏ ՀՈՒՇԵՐ
Իսկ հեռվում անձրեւն է թաց` տեղատարափը
Մտքերս թռչում հեռուն` դեպի հարավը,
Ծովը ելնում է ափից, ընկնում է ափը,
Մաղում է նա կամացուկ, գետինը թաց է
Պատուհանին գծագրում, հուշը` անդարձ է
Իսկ հեռվում անձրեւն է թաց, անձրեւը լաց է
Լաց է լինում երկինքը սիրտը լցված է
Լցվում է ցամքած առուն, կարկաչը` երգ է
Երգը պատմում է քեզ մոտ
-Անձրեւը լաց է...
Хочется, чтобы ЛЮБОВЬ была как шампунь в детстве - без слёз...
Իսկ հիմա այլ է, արդեն մեծ եմ, արդեն ամեն ինչ գիտակցում եմ,, Զգում եմ, որ քեզ կորցնում եմ, փորձում եմ թարգմանել լռությունդ, բայց չեմ կարող հավատալ թարգմանվածին, ախր ճշմարտանման չէ: Ամեն երեկոյան քնելուց առաջ սպասում եմ, զանգիդ, ձայնիդ, սակայն ամեն անգամ հանդիպում եմ անտարբերության ու սառնության պատին, որ օր օրի աճում, կանգնում է մեր մեջ,, Աչքերս փակում եմ` ամուր, անզոր եմ դիմանալ <ինչու>-ների տարափին, որ տեղում են, <ինչուախեղդ> են անում ինձ, մի վերջին անգամ ուժերի գերլարումով փորձում եմ դիմակայել, չհավատալ: Կորցնում եմ? չե, չեմ կարող, չեմ դիմանա, կորցնել ամենաթանկ ու հարազատ ընկերոջս, կնշանակի մնալ, այդպես էլ չթարգմանված,,,
ՕՐԵՐ` ԿՈՐՈՒՍՏ, ՕՐԵՐ` ՆՎԵՐ, ՕՐԵՐ ԱՂՈԹՔ ՕՐԵՐ ԱՌԱՆՑ` <ՀԱՅՐ ՄԵՐ...Ա.Մ>
-Ինչի ես ամեն կիրակի առավոտյան եկեղեցի գնում....
Ամեն անգամ հարցնում են տարբեր տարիքի տեր մարդիկ ու հարցական հայացքով նայում դեմքիս: Ինչքան էլ մտծում եմ չեմ կարողանում ըմբռնել այս հարցի նպատակը, իմաստը,,,Տարօրինակ է, որ մարդիկ զարմանում են եկեղեցի գնալու վրա, այլ ոչ...,
-Երգում ես եկեղեցում?- հարցնում է, իր ճիշտը հարգող մի երիտասարդ- հավաքների եք գնում չէ?
Ապշած նայում եմ դեմքին ու հավատս չի գալիս, պարզվում է Հայ առաքելական եկեղեցի գնացողը համարվում է հավաքների գնացող` Եհովայի վկա: Իսկ նա ակնկալում է հարցի պատասխանը, կարծես թե մտքում արդեն որակական հատկանիշներ տալով ու պիտակավորելով ինձ:
Ինչ է մտածում ապագա սերունդը եկեղեցու, Քրիստոնեության մասին, ինչ գիտի ընդհանրապես հավատքի մասին, պատարագի մասին: Ոչինչ, արդեն կատարելապես ոչինչ,,
չեմ զարմանում արդեն երբ կիրակի օրերին եկեղեցին դատարկ եմ տեսնում, երբեմն... գալիս են մոմավառության ու դրա իմաստը չեն էլ հասկանում, չգիտեն, որ եկեղեցում ոտքը ոտքին չեն գցում, ծամոն չեն ծամում խեղկատակի նման բերանը ծամածռելով, կանայք ծածկում են գլուխները, տղամարդիկ գլխաբաց...., գոնե կյանում մեկ անգամ Աստվածաշունչ տեսել են, կարդալու մասին էլ խոսք անգամ չի կարող լինել....
Եկեղեցին հայկական ծննդավայրն էր հոգւույս --ասում էր Վահան Թեքեյանը, այնինչ այժմ...
Մեկընդմիշտ ասում եմ բոլորիդ, ես կապ չունեմ ոչ մի աղանդի հետ,, գնում եմ եկեղեցի որովհետեւ հավատում եմ Աստծուն, այնտեղ ինձ հաշտ եմ զգում ինքս ինձ հետ եւ բոլորի հետ,, Այս կյանքում բոլորս էլ ունենք մեր մեղքերը, որոնցով աշխարհ ենք գալիս եւ հեռանում այս աշխարհից,,, Իսկ հավատը միակ ուժն է, որ պահպանում եւ փրկում է մեզ, կյանքի ամենադժվար օրերին......http://mtv.am/index.php?idClip=1075&idSubChanel=11&idChanel=1
Ամեն անգամ հարցնում են տարբեր տարիքի տեր մարդիկ ու հարցական հայացքով նայում դեմքիս: Ինչքան էլ մտծում եմ չեմ կարողանում ըմբռնել այս հարցի նպատակը, իմաստը,,,Տարօրինակ է, որ մարդիկ զարմանում են եկեղեցի գնալու վրա, այլ ոչ...,-Երգում ես եկեղեցում?- հարցնում է, իր ճիշտը հարգող մի երիտասարդ- հավաքների եք գնում չէ?
Ապշած նայում եմ դեմքին ու հավատս չի գալիս, պարզվում է Հայ առաքելական եկեղեցի գնացողը համարվում է հավաքների գնացող` Եհովայի վկա: Իսկ նա ակնկալում է հարցի պատասխանը, կարծես թե մտքում արդեն որակական հատկանիշներ տալով ու պիտակավորելով ինձ:
Ինչ է մտածում ապագա սերունդը եկեղեցու, Քրիստոնեության մասին, ինչ գիտի ընդհանրապես հավատքի մասին, պատարագի մասին: Ոչինչ, արդեն կատարելապես ոչինչ,,
չեմ զարմանում արդեն երբ կիրակի օրերին եկեղեցին դատարկ եմ տեսնում, երբեմն... գալիս են մոմավառության ու դրա իմաստը չեն էլ հասկանում, չգիտեն, որ եկեղեցում ոտքը ոտքին չեն գցում, ծամոն չեն ծամում խեղկատակի նման բերանը ծամածռելով, կանայք ծածկում են գլուխները, տղամարդիկ գլխաբաց...., գոնե կյանում մեկ անգամ Աստվածաշունչ տեսել են, կարդալու մասին էլ խոսք անգամ չի կարող լինել....
Եկեղեցին հայկական ծննդավայրն էր հոգւույս --ասում էր Վահան Թեքեյանը, այնինչ այժմ...
Մեկընդմիշտ ասում եմ բոլորիդ, ես կապ չունեմ ոչ մի աղանդի հետ,, գնում եմ եկեղեցի որովհետեւ հավատում եմ Աստծուն, այնտեղ ինձ հաշտ եմ զգում ինքս ինձ հետ եւ բոլորի հետ,, Այս կյանքում բոլորս էլ ունենք մեր մեղքերը, որոնցով աշխարհ ենք գալիս եւ հեռանում այս աշխարհից,,, Իսկ հավատը միակ ուժն է, որ պահպանում եւ փրկում է մեզ, կյանքի ամենադժվար օրերին......http://mtv.am/index.php?idClip=1075&idSubChanel=11&idChanel=1
ԿԱՐՈՏՍ ԿԱՐՈՏԻԴ ԿԱՐՈՏ ՄՆԱՑ...
Հիմա նստած նայում եմ թղթին, հեռախոսին, անթիվ անհամար հոդվածներին, որ ինձ են սպասում ու ... չեմ կարողանում սկսել, սպասում եմ...
-Ես էլ եմ կարոտում Քեզ արեւս,- ասաց աղջիկը, որ առջեւիցս շտապում էր ինչ որ տեղ եւ ժպտում, հեռախոսը ձեռքին...
Լսում էի եւ մտածում, միթե դու ինձ չես կարոտում գոնե մի քիչ, շատ քիչ...չէէէ, այդպես էլ ` ԿԱՐՈՏՍ ԿԱՐՈՏԻԴ ԿԱՐՈՏ ԿՄՆԱ...
ԵՐԱԶՆԵՐԻՑ ԻՄ ՈՍԿԵՎԱՌ ՄՆԱՑ ՄԻԱՅՆ ՍՐՏԻ ՄՈՐՄՈՔ.....
Կյանքում ամեն ինչ լինում է առաջին անգամ` առաջին սեր, առաջին հիասթափություն, առաջին դասարան, առաջին բառ, առաջին աշխատանք, եւ այսպես էլի շատ առաջիններ: Եվ ի վերջո առաջին անգամ մի ամբողջ օր առանց Քեզ...
http://kards.qip.ru/images/flash/e3/02/739.swf
Նամակ Ձմեռ Պապիկին :Ճ
Բարև իմ շա՜տ սիրելի ձմեռ պապ... Իմ անունն է PALOMA: Ի դեպ, ի գիտություն Ձեզ, ես 19 տարեկան եմ: Չնայած իմ տարիքին, ես այնուամենայնիվ հավատում եմ որ դու կաս և գոյություն ունես իրականում, ասեմ ավելին, ես համոզված եմ, որ դու այժմ կարդում ես այս նամակը: Իմ մայրիկը շատ ջղային անձնավորություն է, նա չի թողնում որպեսզի ես քեզ նամակ գրեմ, այդ իսկ պատճառով այժմ ես նստած եմ kladovka-ում, ուր ինձ ոչ մեկ չի գտնի, և Ձեզ եմ գրում այս նամակը: Մայրիկս ինձ թույլ է տալիս, որ դրսում զբոսնեմ մինչև 1-ը: Երբեմն պատահում է այնպես, որ ես իմ մայրիկին չեմ լսում և ջղայինացնում եմ, իսկ նա այդ պատճառով իմ վրա է նետում danakը, ինչը թարսի նման նետելիս միշտ դիպչում է իմ budik-ին =( Մի անգամ ես էլ չդիմացա և նրան ասացի՝ « veeeerj »:
Իմ հայրիկը մասնագիտությամբ lragrox է և երբ վատ տրամադրությամբ է վերադառնում տուն, նա բարձրաձայն գոռում է, «VOCHXAR»: Եւ դա դեռ հերիք չէ, ինձ միշտ ստիպում է որպեսզի սարքեմ նրա փչացած piccan: Իսկ քանի որ ես ոչինչ չեմ կարողանում սարքել, ինձ մոտ միշտ աշխատանքի արդյունքում ajapsandal է դուրս գալիս: Այդ ժամանակ նա էլ ավելի է բարկանում և արգելում է ինձ խաղալ իմ ամենասիրելի՝ vazqaprnuk խաղն իմ ընկերների հետ: Չեք հավատա, բայց սա դեռ ամենը չէ: Հայրիկս ինձ համար Ածական է հորինել, և իմ անվան՝ PALOMA-ի փոխարեն ինձ ծաղրելով անվանում է՝ ALEX: Չեք պատկերացնի թե ինչպես եմ ամեն անգամ ես վիրավորվում, երբ նա ինձ ALEX է անվանում :( Մի խոսքով հարգելի Ձմեռ Պապիկ, եթե դու pis xoxa չես, ուրեմն համոզված եմ, որ լիովին կհասկանաս ինձ ինչպես՝ alkagolik. Հարգելի ձմեռ պապիկ, իմ՝ xncor , խնդրում եմ քեզ, տար ինձ քեզ մոտ, իսկ եթե դա հնարավոր չէ, ապա աղաչում եմ ուղարկիր ինձ համար նվեր՝ danak.
Ի դեպ, քիչ էր մնում որ մոռանայի, խնդրում եմ քեզ այնպես արա, որ բոլոր իմ հարազատներն ինձ այնքան շատ սիրեն, որ հաճախակի գումար տան, որպեսզի ես դրանով գնեմ ինձ համար՝ elak: Սիրելի Ձմեռ Պապ, դու իմ ամենավերջին հույսն ես: Խնդրում եմ հուսախաբ չանես, և գաղտնի այցելելով մեր տուն, ամանորյա տոնածառի տակ ինձ համար կդնես՝ gaz@: Հարգելի Ձմեռ Պապ, հասկացիր ինձ ինչպես՝ alkagolik : Եթե դու չկարդաս այս նամակը, կամ այն քեզ չհասնի, ապա իմացիր որ ես՝ kkotrvem: Եւ միշտ հիշի՛ր, որ ես հավատում եմ քեզ՝ ANASTVAC ...
Սիրելի Ձմեռ պապուն՝ գեղեցկուհի PALOMA....
Սիրելի ընթերցող եթե ուզում ես քո նամակը գրել Ձմեռ Պապին ուրեմն լրացրու այստեղ http://www.amanor.ru/ Հուսով եմ, Քեզ մոտ ավելի մխիթարող տեսարան կլինի,, Եկեք ծիծաղենք միասին:ՃՃՃ
ԲԱՐՈՎ ՄՆԱՔ...
ԱՉՔԵՐՍ ԲԱՑՈՒՄ ԵՄ ԵՂԵԼ Է, ՓԱԿՈՒՄ ԵՄ` ՉԻ ԵՂԵԼ
Ասես դեռ երեկ էր, որ պայուսակը ձեռքիս դպրոց էի գնում, սովորում, 5-եր ստանում, այնինչ արդեն երեք տարի է ուսանող եմ, համալսարան եմ գնում, ռեֆերատներ գրում, քննություններ տալիս, ստուգարք հանձնում...Ինչքան շուտ թռաաան անց կացան մանկությանս անհոգ ու երջանիկ օրերը, անէացան երազի պես, միայն հուշեր մնացին... Կարոտել եմ հարազատ դպրոցիս, իմ շատ սիրելի դասղեկին, ընկերներիս անհոգ ծիծաղին ու միամիտ կատակներին, ընկեր Մովսիսյանի հմայիչ ժպիտին,,, տեսնես հիմա որտեղ ես հարազատս, ոնց ես,,, բոլոր խոսքերդ հիմա հիշում եմ հարազատս, Երեկ էր, որ մեր Վերջին զանգն էր, բոլորդ այնքան բարի էիք ու ջերմ ժպտում էիք, մի վերջին անգամ այդ անհոգ ժպիտներդ եմ ուզում տեսնել, այո երեկ էր դեռ, որ չարաճճի աչքերով դասընկերուհիս բեմից Արթուր Մեսչյանի <Բարով Մնաս>-ն էր երգում եւ մենք ձայնակցում էինք,,,Եվ իրոք, այդպես էլ եղավ, մենք հեռացանք մանկությունից: Վաղուց մոռացել էի Արթուր Մեսչյանին էլ, Բարով Մնասն էլ, սակայն ոչ դպրոցս: Երբեմն աշխատանքս այնքան շատ է ու լարված, որ ինքս ինձ էլ եմ մոռանում, բայց...աշխատանքի բերումով հանդիպեցի նրան` Արթուր Մեսչյանին, ու մղկտացող սիրտս սկսեց լուռ մռնչալ, ուր կորան ընկերներս, նրանց ծանոթ ու հարազատ դեմքերը, ինչը փոխվեց չհասկացա...Մեսչյանը խոսում էր, պատմում ճարտարապետության մասին եկեղեցիների, իսկ ես ապշած նայում էի դեմքին ու մտքումս կրկնում,,, <Էջերը լույս պահում սրտում, մնացածը տալիս քամուն եւ հեռանում...> Բարով Մնաք... Եթե Արթուրը իմանար, թե ինչքան հարազատ են ինձ այդ խոսքերը,,, Եթե բոլորդ իմանայիք...........
Ասես դեռ երեկ էր, որ պայուսակը ձեռքիս դպրոց էի գնում, սովորում, 5-եր ստանում, այնինչ արդեն երեք տարի է ուսանող եմ, համալսարան եմ գնում, ռեֆերատներ գրում, քննություններ տալիս, ստուգարք հանձնում...Ինչքան շուտ թռաաան անց կացան մանկությանս անհոգ ու երջանիկ օրերը, անէացան երազի պես, միայն հուշեր մնացին... Կարոտել եմ հարազատ դպրոցիս, իմ շատ սիրելի դասղեկին, ընկերներիս անհոգ ծիծաղին ու միամիտ կատակներին, ընկեր Մովսիսյանի հմայիչ ժպիտին,,, տեսնես հիմա որտեղ ես հարազատս, ոնց ես,,, բոլոր խոսքերդ հիմա հիշում եմ հարազատս, Երեկ էր, որ մեր Վերջին զանգն էր, բոլորդ այնքան բարի էիք ու ջերմ ժպտում էիք, մի վերջին անգամ այդ անհոգ ժպիտներդ եմ ուզում տեսնել, այո երեկ էր դեռ, որ չարաճճի աչքերով դասընկերուհիս բեմից Արթուր Մեսչյանի <Բարով Մնաս>-ն էր երգում եւ մենք ձայնակցում էինք,,,Եվ իրոք, այդպես էլ եղավ, մենք հեռացանք մանկությունից: Վաղուց մոռացել էի Արթուր Մեսչյանին էլ, Բարով Մնասն էլ, սակայն ոչ դպրոցս: Երբեմն աշխատանքս այնքան շատ է ու լարված, որ ինքս ինձ էլ եմ մոռանում, բայց...աշխատանքի բերումով հանդիպեցի նրան` Արթուր Մեսչյանին, ու մղկտացող սիրտս սկսեց լուռ մռնչալ, ուր կորան ընկերներս, նրանց ծանոթ ու հարազատ դեմքերը, ինչը փոխվեց չհասկացա...Մեսչյանը խոսում էր, պատմում ճարտարապետության մասին եկեղեցիների, իսկ ես ապշած նայում էի դեմքին ու մտքումս կրկնում,,, <Էջերը լույս պահում սրտում, մնացածը տալիս քամուն եւ հեռանում...> Բարով Մնաք... Եթե Արթուրը իմանար, թե ինչքան հարազատ են ինձ այդ խոսքերը,,, Եթե բոլորդ իմանայիք...........
Подписаться на:
Сообщения (Atom)
LinkWithin
