ԵՍ եւ ՍՈՑՑԱՆՑԵՐԸ

Նախքան գրառումիս բուն թեմային անցնելը :Ճ ասեմ, որ այս ամենը իրական պատմություն է կատարվել է ինձ հետ:

                                           ՄԱՍ 1` www.odnoklassniki.ru- ն

Տարիներ առաջ էր, որ գրանցվեցի այդ <չարաբաստիկ> սայտում: Առաջին օրերին բան չէի հասկանում,,, դժվար էր օգտվել այդ սայտից,,, ուշ-ուշ էի այնտեղ լինում,, նկարներ չունեի, հետո երբ սովորեցի այդ սայտից օգտվելու կանոնները, արդեն կախվածություն էր առաջացել / ինչպես լինում է շատերի մոտ, տարիքը կապ չունի/ ամբողջ օրը ուզում էի մտնել սայտ, չնայած, որ շատ քչերն էին ինձ գրում, գյուր գալիս:

Ամբողջ օր տատիս խոսքերն էին <բալա ջան հերիքա ետ հեռախոսով խաղաս>: Հետո մեջս ուժ գտա, ու որոշեցի սայտ չմտնել,, մինչեւ քննություններս չվերջացնեմ: Հիմա փոշմանում եմ, որ չեմ մտել,,,Ինչու? Որովհետեւ հենց այդ օրերին լավագույն ընկերուհիս ստատուսում գրել էր <Լավ մնացեք երեխեք ջան> ու ինքնասպան եղել: Փոշմանում եմ, շատ, ու զայրանում ինձ վրա, որ այդքան անուշադիր եղա, որ չկարողացա կանխել, որ ուշացա...Դրանցի հետո,, հիասթափվեցի այդ սայտից,, բայց ամեն անգամ մտնում էի կարդում ընկերուսհուս վերջին տողերը, ու ցավ ապրում: Որոշեցի ինչ էլ որ լինի գոնե օրը մեկ անգամ մտնել օդնօ /:-ժ/ ու կարդալ ընկերներիս ստատուսները, ով իմանա, չէ որ պատությունը կրկնվելու սովորությու ունի, առաջին շրջանում ամեն ինչ բնականոն ընթացքով էր ընթանում,,, մինչեւ, որ ինչ որ անհասկանալի, անբացատրելի ինչ որ արարածներ որոշեցին նույնպես գրանցվել այդ կայքում / դա իրենց իրավունքն է,,խոսքերիս իմաստը հետո կհասկանաք, հուսով եմ/: Ու սկսվեց <Բարեւ գեղեցկուհի, դուք շատ գեղեցիկ ես /// գրում եմ այնպես ինչպես գրել են/// բա խի չես գրում,,,  հայերենում ինչքան իրենց համար անհասկանալի բառ կա, սկսած դու շատ չքնաղագեղասլացիկ-եսից ավարտված չգիտեմ ինչքով...> սկսեցին գրել,,, սկզբնական շրջանում այդ ամենը շատ ծիծաղելի էր,,, ապա վերածվեց իսկական կոշմարի,,, ոմանք նույնիսկ անճարությունից որոշեցին նկարներիս,, որ այդ ընթացքում տեղադրել էի, մեկ դնել, որպեսզի ուշադրության արժանանան, ոմանք լոմկից /// ես բառը չեմ սիրում, ահավոր/// սկսեցին վիրավորանքներ տեղալ, այ գորոզ, աղչի քեզ վնուշատ ես արել, որ սիրուն ես,, ու տենց հիմարություններ գրել,երբեմն` սմս-ով հաճախ, կոմենտներում: Հետո այս ամենի մասին սկսեց խոսել ամբողջ գյուղը, <Դուodnoklassniki- ում կաս??? ասում էին ու իրար նայում այնպիսի հայացքով ասես դա ինչ-որ հանցանք է>: Որոշ ժամանակ անց երբ արդեն ներվային համակարգս չդիամացավ, պակեցի պրոֆիլս, որպեսզի չգրեն ինձ այդքան ու չանհանգաստացնեն, հիմա էլ սկսվեց դրույիտների տարափը սայտիս վրա, բոլորը, ում մեկ անգամ փոոցում եմ տեսել կամ բարեւել որոշեցին ինձ դրուժիտ տալ, կամ ասենք ամեն առավոտ խանութ գնալիս հանդիպել էի,, կատարյալ քաոսեր, միթե մարդը գրանցվելով սոցցանցում կորցնում է իր հանգիստը ազատությունը, նաեւ անձնական կյանքի իրավունքը: Իհարկե: Մի օր որոշեցի մի հետաքրքիր խաղ խաղալ ընկերներիս //// տվյալ դեպքում ընկեր բառը օգտագործված է դրուզյա իմաստով/// գլխին: Մեկ այլ սայտ բացեցի եւ այնպես արեցի որ այդ սայտը իմ հետ հարաբերությունների մեջ լինի,,, ու համապատասխան նկարներ գցեցի,, դրուզյաներս սկսեցին մեկը մյուսի հետեւից հյուր գալ, այդ կայքը պրպտել, տեսնես մ,ի բան կիմանան թե այդ տղան ով է, սիրունա , սազումա, թե,,,,Այսպիսով իմ մոտ ձեւավորվեց շատ հետաքրիր մի կարծիք իմ դրուզյաների մասին ու կազմեցի իմ ամենահետաքրքրասեր ընկերների թոփ 20-ը: :ՃՃՃՃ

                                                                                                               շարունակելի